Sinds 2013 heb ik een eigen praktijk in lichaamstherapie. Sinds ik moeder ben wil ik zelf onderbouwen waarom ik iets doe en wat het beste is voor mijn lijf en dat van mijn kinderen. Dat heeft mij op prachtige plekken gebracht maar helaas ook op minder goede plekken.

In 2021 overleed ons dochtertje in mijn buik nadat ik Covid19 kreeg. Mijn placenta stopte met werken en daardoor kreeg zij het lastig in de buik. Dit was weer een keer waar mijn lichaam mij iets probeerde te vertellen alleen luisterde ik naar de artsen. Als ze ons kindje hadden gehaald dan had ze wellicht een kans gehad. Nu stonden wij met lege armen en een gebroken hart na 4 dagen omdat ze was overleden.

Daarna kwam ik op een pad dat ik weer moest gaan luisteren. Gebroken maar toch moest ik door. Ik mocht weer moeder worden en probeerde toch weer vertrouwen te hebben. Angst was er maar kennis en vertrouwen overwon. Ons gezin zal voor altijd incompleet compleet zijn nu.

Dit heeft mij ook gevormd als therapeut.

Nu bijna 4 jaar later was het een weg vinden in ontzwangeren na 2 zwangerschappen en dealen met rouw en trauma. Dit is geen fijne combinatie want alles heeft te maken met hormonen. Dit bracht mij weer op een nieuw pad waarbij ik mijn lijf moest leren kennen na verlies gecombineerd met een hormonale disbalans.

Op dat pad zit ik nu maar ik hou vast aan wat ik weet en heb geleerd. Een gezonde levensstijl icm voeding, supplementen en zelfzorg gecombineerd met beweging.

Dit gaat met vallen en opstaan maar alles wat ik leer gebruik ik in de praktijk.

Ik geloof in mij en ik geloof in jou en alles eromheen. 

Het magische van het leven.